Αυτά είπεν ο Ιησούς προς τους μαθητάς του και έπειτα εσήκωσε τα μάτια του στους ουρανούς και είπεν: " Πάτερ έφθασεν η ώρα, την οποίαν η αγαθότης και η σοφία σου ώρισε. Δόξασε τον Υιόν σου και ως άνθρωπον, ο οποίος βαδίζει προς την θυσίαν, δια να σε δοξάσει και ο Υιός σου με τα αναρίθμητα πλήθη των ανθρώπων, τα οποία δια τηης λυτρωτικής μου θυσίας θα πιστεύσουν εις σε και θα σωθούν. Δόξασέ τον, όπως άλλωστε και τον δόξασες έως τώρα, διότι του έδωκες εξουσίας επί όλης της ανθρωπότητος, δια να δώσει εις όλους αυτούς, που του έδωκες, ζωήν αιώνιον. Αυτή δε είναι η αιώνιος ζωή, να γνωρίζουν οι άνθρωποι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, να απολαμβάνουν τας απείρους τελειότητάς σου με την στενήν επικοινωνίαν και αγάπην προς σε, να γνωρίζουν δε επίσης και τον Ιησούν Χριστόν, που έστειλες στον κόσμο. Εγώ με την ζωήν και το έργον μου σε εδόξασα εις την γην. Έκαμα γνωστόν το όνομά σου στους ανθρώπους και με την σταυρικήν μου θυσίαν την οποίαν μετ' ολίγον προσφέρω, ετελείωσα το έργον, το οποίο μου έδωκες να πραγματοποιήσω. Και τώρα, δόξασέ με και συ, Πάτερ, πλησίον σου με την δόξαν την οποίαν είχα κοντά σου, πριν ακόμα λάβει ύπαρξην από σε ο κόσμος. Εφανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους, τους οποίους συ επήρες από τον κόσμον και μου τους έδωκες ως μαθητάς μου. Ήσαν ιδικοί σου, σύμφωνα με την αγαθήν διάθεσιν που είχαν, και συ τους έδωκες εις εμέ, και αυτοί εφύλαξαν την εντολήν σου. Τώρα έμαθαν καλύτερα ότι όλα όσα μου έχεις δώσει προέρχονται από σε. Την γνώσιν των και την πεποίθησιν αυτήν μαρτυρεί και το γεγονός ότι τους λόγους, που μου έδωκες, τους έδωσα εις αυτούς και αυτοί τους εδέχθησαν και εσχημάτισαν την βέβαιαν γνώσιν και πεποίθησιν, ότι πράγματι εγώ εγεννήθηκα και εβγήκα εις τον κόσμον από σε και επίστευσαν ότι συ με έστειλες. Εγώ ειδικώς δι' αυτούς σε παρακαλώ τώρα ως μέγας αρχιερεύς και μεσίτης,δεν σε παρακαλώ δια τον κόσμον τον αμαρτωλόν και άπιστον, αλλά δι' αυτούς που μου έδωκες, διότι εξακολουθούν να είναι και θα είναι ιδικοί σου. Άλλωστε όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου είναι δικά μου. Και αυτοί οι μαθηταί μου ήσαν ιδικοί σου και έγιναν ιδικοί μου και εξακολουθούν να είναι δικοί σου. Και εγώ έχω δοξασθή εν μέσω αυτών, οι οποίοι με εγνώρισαν ως Υιόν σου και Θεόν. Και δεν είμαι πλέον στον κόσμον αυτόν αισθητός μεταξύ των με το σώμα μου, και αυτοί είναι στον κόσμον, δια να εκπληρώσουν την υψηλήν αποστολήν των. Και εγώ έρχομαι προς σε, Πάτερ Άγιε, φύλαξέ τους με την θείαν σου δύναμιν και αγάπην, αυτούς τους οποίους συ μου έδωκες, ώστε να είναι ενωμένοι μεταξύ των εις ένα πνευματικόν σώμα, όπως είμεθα ημείς. Όταν ήμουν μαζί των στον κόσμον, εγώ τους επροφύλασσα με την ιδικήν σου ακαταγώνιστον δύναμιν και προστασίαν. Εφύλαξα αυτούς που μου έδωκες και κανένας από αυτούς δεν χάθηκε, παρ΄σ μόνον ο υιός της απώλειας, ο προδότης, δια να εκπληρωθούν έτσι και αι προφητείαι της Γραφής. Τώρα όμως έρχομαι προς σε και ενώ ευρίσκομαι ακόμη στον κόσμον, λέγω αυτά, δια να τα ακούσουν και οι ίδιοι, ώστε να έχουν την ιδικήν μου τέλειαν χαράν ολόκληρον και πλήρη εντός αυτών.
Τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ.
|
|