Κατά το σημερινό απόσπασμα του Ευαγγελίου, βλέπουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό να συνομιλεί με τον μελλοντικό μαθητή και Απόστολό Του, Ναθαναήλ. Παρατηρούμε αρχικά τον Ναθαναήλ διστακτικό, και να μην θέλει να πιστέψει τον Φίλιππο, πως από τη Ναζαρέτ κατάγεται ο Μεσσίας. Όπως εμείς παρόμοια θα σκεφτόμασταν για ανθρώπους του Τρίτου Κόσμου, ή άλλων πιο αδύναμων κοινοτήτων, ή κατοίκων των μικρών και ασήμαντων χωριών που ούτε στον χάρτη υπάρχουν, έτσι έβλεπε και ο Ναθαναήλ τον οποιονδήποτε απο την Ναζαρέτ. Ο Φίλιππος, ωστόσο, δεν βάλεται σε προσπάθειες να τον μεταπείσει, μα βεβαιωτικά και προκλητικά του λέει: " ελθέ και ειδέ ". Γεμάτος περιέργεια ο Ναθαναήλ πηγαίνει να βεβαιωθεί αυτοπροσώπως περί Ποιανού προσώπου του μιλούσε με τόσο θαυμασμό ο Φίλιππος. Μόλις, λοιπόν, τον είδε ο Ιησούς και του είπε πως τον είχε δει που κάθονταν κάτω από την συκιά, ο Ναθαναήλ δεν χρειάστηκε άλλο σημάδι και αμέσως πίστεψε και ομολόγησε την θεότητα του Ιησού. Και οτυ Χριστού, Του άρεσε αυτός ο προβληματισμός και αυτές οι αμφιβολλίες του, διότι ήταν καλοπροαίρετες και γιατί έτσι δεν έπεφτε θύμα ψεύτικων φημών, αλλά επιβεβαιωνόταν για την αλήθεια. Ακόμη, ο Ναθαναήλ δεν υποστήριζε εγωιστικά αυτήν την άποψη για τους Ναζωραίους, αλλά με την καλή αμφιβολλία, με αυτήν την αμφιβολλία που συνοδεύεται με την ταπείνωση και το ενδιαφέρον να μάθει την αλήθεια ώστε, εάν αποδειχθεί πως ψεύδεται να δεχθει την αντίθετη προς αυτόν άποψη ψς σωστή, αφου πρώτα έχει προηγηθεί η επιβεβαίωση ότι πρόκειται για την σωστή θεωρία. Άλλωστε, ο Κύριος, δεν θέλει ούτε υπερβολικά ευκολόπιστοι να είμαστε, μα ούτε και τελείως δύσπιστοι και κατά συνέπεια εγωιστές ώστε να αρνούμαστε να αποδεχθούμε οποιαδήποτε άλλη άποψη, έστω κι αν αυτή είναι σωστή. Μας θέλει διακριτικούς. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να γίνουμε σε τέτοιο βαθμό καλοπροαίρετοι και δύσπιστοι όσο και ο μακάριος Ναθαναήλ, ώστε να μην ξεγελασθούμε, αλλά αναμφίβολλα να πιστέψουμε στην αλήθεια, την οποία ο Ίδιος ο Θεός θα αμς αποκαλύψει, ύστερα βέβαια από το δικό μας ενδιαφέρον και την ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ μας. Ας έχουμε ως πρότυπο τον καλά γνώστη της αλήθειας, τον Απόστολο Ναθαναήλ, να τον μιμούμαστε, να τον επικαλούμαστε και να ζητούμε τις πρεσβείες και την βοήθειά του, να μας υποδείξει κατά πόσο πρέπει να αμφιβάλλουμε και μέχρι ποιό σημείο φτάνουμε στα όρια. Ο έχων ώτα ακουέτω τι θέλω να πω με αυτό.
Τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ.
|
|