Ψαλμός ρκ' ( 120 )
Ήρα τους οφθαλμού μου εις τα όρη, όθεν ήξει η βοήθειά μου. Η βοήθειά μου παρά του Κυρίου του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. Μη δώης εις σάλον τον πόδα σου. μηδέ νυστάξη ο φυλάσσων σε. Ιδού ου νυστάξει ουδέ υπνώσει ο φυλάσσων τον Ισραήλ. Κύριος φυλάξει σε, Κύριος σκέπη σοι επί χείρα δεξιάν σου. Ημέρας ο ήλιος ου συγκαύσει σε, ουδέ η σελήνη τη νύκτα. Κύριος φυλάξει σε από παντός κακού, φυλάξει την ψυχήν σου ο Κύριος. Κύριος φυλάξει την είσοδώ σου και την έξοδόν σου από του νυν και έως του αιώνος.
Ψαλμός ξθ' ( 69 )
Ο Θεός, εις την βοήθειάν μου πρόσχες, Κύριε, εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν, και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω, και καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοί μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραύτικα αισχυνόμενοι οι λέγοντές μοι ' εύγε, εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοι πάντες οι ζητούντες σε, ο Θεός. Και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτω ο Κύτιος, οι αγαπώντες το σωτήριόν σου. Εγώ δε πτωσός ειμί και πένης, ο Θεός βοήθησόν μοι. Βοηθός μου και ρύστης μου ει συ, Κύριε, μη χρονίσης.
Ψαλμός πγ' ( 83 )
Ως αγαπητά τα σκηνώματά Σου, Κύριε των δυνάμεων. Επιποθεί και εκλείπει η ψυχή μου εις τας αυλάς του Κυρίου, η καρδία μου και η σαρξ μου ηγαλλιάσαντο επί Θεόν ζώντα. Και γαρ στρουθίον εύρεν εαυτώ οικίαν και τρυγών νοσσιάν εαυτή, ου θύσει τα νοσσία εαυτής, τα θυσιαστήριά Σου, Κύριε των δυνάμεων, ο βασιλεύς μου και Θεός μου. Μακάριοι οι κατοικούντες εν τω οίκω Σου, εις τους αιώνας των αιώνων αινέσουσί Σε. Μακάριος ανήρ, ω εστίν η αντίληψις αυτού παρά Σοι. Ανέβασεν εν τη καρδία αυτού διέθετο εις την κοιλάδα του κλαθμώνος, εις τον τόπον, ον έθετο, και γαρ ευλογίας δώσει ο νομοθετών. Πορεύσονται εκ δυνάμεως εις δύναμιν, οφθήσεται ο Θεός των θεών εν Σιών. Κύριε ο Θεός των δυνάμεων, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι, ο Θεός Ιακώβ. Υπερασπιστά ημών, ίδε, ο Θεός, και επίβλεψον εις το πρόσωπον του χριστού Σου. Ότι κρείσσων ημέρα νία εν ταις αυλαίς Σου υπέρ χιλιάδας, εξελεξάμην παραρριπτείσθαι εν τω οίκω του Θεού μου μάλλον ή οικείν με εν σκηνώμασιν αμαρτωλών. Ότι έλεος και αληθείαν αγαπά Κύριος ο Θεός, χάριν και δόξαν δώσει. Κύριος ου στερήσει τα αγαθά τοις πορευομένοις εν ακακία. Κύριε, ο Θεός των δυνάμεων, μακάριος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί Σε.
Ψαλμός ρμ' ( 140 )
Κύριε, εκέκραξα προς Σε, εισάκουσόν μου, πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου εν τω κεκραγέναι με προς Σε. Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου, έπαρσις των χειρών μου θυσία εσπερινή. Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους πονηρίας του προφασίζεσθαι προφάσεις εν αμαρτίαις συν ανθρώποις εργαζομένοις την ανομίαν, και ου μη συνδυάσω μετά των εκλεκτών αυτών. Παιδείσει με δίκαιος εμ ελεί και ελέγξει με, έλαιον δε αμαρτωλού μη λιπανάτω την κεφαλήν μου, ότι έτι και η προσευχή μου εν ταις ευδοκίαις αυτών. Κατεπόθησαν εχόμενα πέτρας οι κριταί αυτών, ακούσονται τα ρήματά μου ότι ηδύνθησαν. Ωσεί πάχος γης ερράγη επί της γης, διερσκοπίσθη τα οστά αυτών παρά τον άδην. Ότι προς Σε, Κύριε, Κύριε, οι οφθαλμοί μου, επί Σοι ήλπισα, μη αντανέλης την ψυχήν μου. Φύλαξόν με από παγίδος, ης συνεστήσαντό μοι, και απόσκανδάλων των εργαζομένων τηνανομίαν. Πεσούνται εν αμφιβλίστρω αυτών οι αμαρτωλοί. Κατά μόνας ειμί εγώ έως αν παρέλθω.
Ψαλμός ρμα' ( 141 )
Φωνή μου προς Κύριον εκέκραξα, φωνή μου προς Κύριον εδεήθην. Εκχεώ ενώπιον αυτού απαγγελώ. Εν τω εκλίπειν εξ εμού το πνεύμα μου και συ εγνώς τας τρίβους μου. Εν οδώ ταύτη η επουρευόμην, έκρυψαν παγίδα μοι. Κατενόουν εις τα δεξιά και επέβλεπον, και ουκ ην ο επιγινώσκων με. Απώλετο φυγή απ εμού, και ουκ έστιν ο εκζητών την ψυχήν μου. Εκέκραξα προς σε, Κύριε, είπα, συ ει η ελπίς μου, μερίς μου ει εν γη ζώντων. Πρόσχες προς δέησίν μου, ότι εταπεινώθην σφόδρα, ρύσαι με εκ των καταδιωκόντων με, ότι εκραταιώθησαν υπέρ εμέ. Εξάγαγε εκ φυλακής την ψυχήν μου του εξομολογήσασθαι τω ονόματί σου. Εμέ υπομένουσι δίκαιοι έως ου ανταποδώς μοι.
Ψαλμός ν΄ ( 50 )
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλυνόν με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι τηνανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αληθείαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνσον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από τοτυ προσώπου σου και το Πνεύμα σου το Άγιον μη αντανέλης απ' εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς ςπίσε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδία συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ψαλμός ρμβ΄ ( 142 )
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου και εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος, και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις εργοίς σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ' εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα. Γνώρισόν μοι Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατ'εφυγον. Δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξαξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελεεί σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και εν τω ελεεί σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.
Ψαλμός κστ' ( 26 )
Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου, τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου, από τίνος δειλιάσω; Εν τω εγγίζειν επ' εμέ κακούντας, του φαγείν τας σάρκας μου. Οι θλίβοντές με και οι εχθροί μου, αυτοί ησθένησαν και έπεσον. Εάν παρατήξηται επ΄εμέ παρεμβολ'η. ου φοβηθήσεται η καρδία μου, εάν επαναστή επ' εμέ πόλεμος, εν ταύτη εγώ ελπίζω. Μίαν ητησάμην παρά Κυρίου, ταύτην ζητήσω, του κατοικείν με εν οίκω Κυρίου, πάσας τας ημέρας της ζωής μου, του θεωρείν με την τερπνότητα Κυρίου και επισκέπτεσθαι τον ναόν τον άγιον αυτού. Ότι έκρυψε με εν σκηνή αυτού εν ημέρα κακών μου, εσκέπασε με εν αποκρύφω της σκηνής αυτού, εν πέτρα ύψωσέ με. Και νυν ιδού ύψωσε την κεφαλήν μου επ' εχθρούς μου. Εκύκλωσα και έθυσα εν τη σκηνή αυτού θυσίαν αινέσεως και αλαλαγμού, άσω και ψαλώ τω Κυρίω. Εισάκουσον, Κύριε, της φωνής μου, ης εκέκραξα, ελέησόν με και εισάκουσόν μου. Σοι είπεν η καρδία μου, Κύριον ζητήσω. Εξεζήτησε σε το πρόσωπόν μου, το πρόσωπόν σου, Κύριε, ζητήσω. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ' εμού και μη εκκλίνης εν οργή από του δούλου σου. Βοηθός μου γενού, μη αποσκορακίσης με και μη εγκαταλίπης με, ο Θεός, ο σωτήρ μου. Ότι ο πατήρ μου και η μήτηρ μου εγκατέλειπόν με, ο δε Κύριος προσελάβετό με. Νομοθέτησόν με, Κύριε, εν τη οδώ σου και οδήγησόν με εν τρίβω ευθεία, ένεκα των εχθρών μου. Μη παραδώς με εις ψυχάς θλιβόντων με, ότι επανέστησάν μοι μάρτυρες άδικοι και εψεύσαντο η αδικία εαυτή. Πιστεύω του ιδείν τα αγαθά Κυρίου εν γη ζώντων. Υπόμεινον τον Κύριον, ανδρίζου και κραταιούσθω η καρδία σου και υπόμεινον τον Κύριον.
Ψαλμός ε' ( 5 )
Τα ρήματά μου ενώτισαι, Κύριε, σύνες της κραυγής μου. Πρόσχες τη φωνή της δεήσεώς μου, ο βασιλεύς μου και Θεός μου, ότι προς σε προσεύξομαι, Κύριε. Το πρωί εισακούση της φωνής μου, το πρωί παραστήσομαί σοι και επόψει με, ότι ουχί Θεός θέλων ανομίαν συ ει. Ου παροικήσει σοι πονηρευόμενος, ουδέ διαμένουσι παράνομοι κατέναντι των οφθαλμών σου. Εμίσησας πάντας τους εργαζομένους την ανομίαν, απολείς πάντας τους λαλούντας το ψεύδος. 'νδρα αιμάτων και δόλιον βδελύσσεται Κύριος. Εγώ δε εν τω πλήθει του ελέους σου εισελέυσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς ναόν άγιον εν φόβω σου. Κύριε, οδήγησόν με εν τη δικαιοσύνη σου ένεκα των εχθρών μου, κατεύθυνον ενώπιόν σου την οδόν μου. Ότι ουκ έστιν εν τω στόματι αυτών αλήθεια, η καρδία αυτών ματαία. Τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, ταις γλώσσαις αυτών εδολιούσαν, κρίνον αυτούς, ο Θεός. Αποπεσάτωσαν από των διαβουλιών αυτών έξωσον αυτούς, ότι παρεπίκρανάν σε, Κύριε. Και ευφρανθείησαν πάντες οι ελπίζοντες επί σε, εις αιώνα αγαλλιάσονται και κατασκηνώσεις εν αυτοίς και καυχήσονται εν σοι πάντες οι αγαπώντες το όνομά σου. Ότι συ ευλογήσεις δίκαιον, Κύριε ως όπλω ευδοκίας εστεφάνωσας ημάς.